Perfect Fit..

American Sniper


Για τον sharpshooter της Γκαζιάντεπσπορ θέλω να εκφραστώ καιρό όμως δεν έβρισκα το κατάλληλο timing. Ειδικά όταν η ΑΕΚ απόκτησε πραγματικό PG με τον DJ Cooper, η ανάγκη για έναν τέτοιο sniper στα “φτερά” φώναζε. Καταλαβαίνετε τους συνειρμούς μου, όταν ο “Δικέφαλος” έφερε στο ΟΑΚΑ λίγες ημέρες πριν, τον μέχρι πρότινος κόουτς του Αμερικανού γκαρντ στη Τουρκία, Γιούρι Ζντόβτς..
Είναι αλήθεια ότι το ρόστερ της ΑΕΚ θέλει “δουλίτσα” για να έρθει στα.. ίσα. Μιλώντας νωρίτερα τη σεζόν με ανθρώπους του συλλόγου είχα εκφράσει την άποψη ότι η ομάδα έχει άμεση ανάγκη από έναν mobile ψηλό που θα “έδενε” με την επιθετική ικανότητα αλλά και το (underground) παιχνίδι των Μαυροκεφαλίδη-Μαυροειδή παίζοντας τον ρόλο του rim protector και ανοίγοντας τη γκάμα αμυντικών επιλογών του προπονητή του σε ένα σύνολο που έχει δυσκολίες να αμυνθεί στο ζωγραφιστό. Έχοντας γνώση των Pick & Roll ικανοτήτων που έχεις εντάξει στο οπλοστάσιο σου με την έλευση του Cooper, είναι δεδομένο ότι θα κάνεις τα πάντα για να δημιουργήσεις το καλύτερο δυνατό πλαίσιο για να τις αξιοποιήσεις. Στη παρούσα φάση η ΑΕΚ δε διαθέτει πλάγιο παίχτη που μπορεί να δημιουργήσει το κατάλληλο spacing κρατώντας την άμυνα “τεντωμένη” για τις 2 on 2 καταστάσεις του Cooper με τον εκάστοτε screener. Η γνώμη μου ήταν η εξής:
-Aντικατάσταση του Armstead με “πλάγιο” Shooter ώστε η ομάδα να βρει πραγματικούς χώρους στην επίθεση της. Ο βραχύσωμος Armstead δεν ήταν σίγουρα ιδανικό fit δίπλα στον Κούπερ..
-Μετακίνηση του Κατσίβελη στο “1”. Ο 24χρονος γκαρντ προτιμά να αγωνίζεται στο “2” όμως αυτό που έχει σημασία είναι τι κρίνει και προτιμά ο προπονητής του. Έτσι το rotation στη θέση “1” να διαμορφωθεί ως εξής: Κούπερ, Κατσίβελης (κουμπώνει καλά ως back up του Αμερικανού με το μέγεθος και το athleticism που φέρνει), Παπαντωνίου.
-Χρησιμοποίηση του Κάρτερ ως Defensive Stopper από τον πάγκο στις θέσεις 2-3 και μελλοντικά (μιας και η ΑΕΚ οδεύει στη τρίτη αλλαγή της στον Α’ γύρο) προσθήκη του γρήγορου ψηλού που σας περιέγραψα ώστε η ομάδα να μπορεί να ανεβάσει την ένταση στην άμυνα της και να μπορεί να ανταποκριθεί απέναντι σε άμυνες πίεσης απέναντι στις οποίες χρειάζεσαι “πόδια”.

Ο Rautins (29-1.95μ.) είναι προϊόν του Syracuse. Γαλουχήθηκε στο πρόγραμμα του Jim Boeheim (2-3 Zone Defense-Early Offense) και άνοιξε τη πόρτα του ΝΒΑ όταν επιλέχθηκε στο Νο38 του ντραφτ από τους Νικς το 2010. Στην Ευρώπη έχει παίξει για την Αλικάντε, τους Skyliners της Φρανκφούρτης και τη Βαρέζε πριν μετακομίσει στη Τουρκία. Ξέρετε ότι η σελίδα δίνει μεγάλη βάση σε παίχτες με σωστή μπασκετική παιδεία και ο Rautins είναι ένας από αυτούς. Έχει βαθιά μπασκετική γνώση και παίζει το άθλημα σωστά. Σωματοδομικά ο Αμερικανός wing διακρίνεται για το 6’7” wingspan του και τον τρόπο που χρησιμοποιεί τα χέρια του (σε επίπεδο ταχύτητας αντιδράσεων). Το κορμί του κρίνεται average για την Ευρώπη μιας και ποτέ δεν έχτισε το upper body του και από νεαρή ηλικία τα limited προσόντα του στο φυσικό/αθλητικό κομμάτι επηρέασαν έντονα το παιχνίδι του μιας και γίνεται από τη πρώτη αγωνιστική επαφή κατανοητό ότι δεν είναι ο παίχτης που θα σκοράρει σε traffic και μετά από επαφή στη ρακέτα.

Το δυνατό του σημείο βρίσκεται στη περιφερειακή εκτέλεση. Ο διεθνής Καναδός είναι ένας από τους καλύτερους σουτέρ που φιλοξενεί το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μάλιστα το καλοκαίρι ήθελα να σας γράψω κάτι σχετικό για τους δύο Καναδούς (αυτόν και τον Χέσλιπ) στη βάση του “στη γη των Ευρωπαϊων/Σέρβων/Αμερικανών Snipers, οι καλύτεροι Shooters είναι.. Καναδοί!”. Ο μηχανισμός εκτέλεσης του Rautins είναι άρτιος σε όλα τα επίπεδα. H φόρμα του είναι εξαιρετική, ο καρπός του μοιάζει ώρες ώρες ρομποτικός, έχει ροή (Flow), γρήγορο release και πολύ καλό follow through με το τεντωμένο χέρι του να σου δίνει την εντύπωση ότι κατευθύνει τη μπάλα μέχρι το καλάθι με τον δικό του μαγικό τρόπο. Το πιο δυνατό του κομμάτι ως βάση πάντα για να φτάσουμε στην εκτέλεση είναι το performance του στη ball screen-offense. Είναι ένας τομέας στον οποίο δείχνει πτυχές της μπασκετικής του παιδείας. Παρότι τα δυνατά πόδια δεν είναι σημείο για το οποίο μπορεί να καυχηθεί, χρησιμοποιεί fundamental τεχνική ξεμαρκαρίσματος και αξιόλογο -σε αυτήν footwork- μέχρι να φτάσει στη κορύφωση, φέρνοντας τη μπάλα στο σημείο που ασφαλίζει (Shot pocket) ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιεί ένα μικρό αλματάκι για να στηθεί πριν εκτελέσει. Πολύ παραγωγικός σουτάροντας στο transition και σε spot up καταστάσεις ενώ το πιο αδύναμο κομμάτι του σε όρους Shooting είναι “μετά από ντρίμπλα”, δείγμα του ότι λειτουργεί καλύτερα σε Catch & Shoot καταστάσεις. Δε βλέπει “γραμμές” δηλ. δε καταλαβαίνει από αποστάσεις. Σταθερά σουτέρ του 40% plus σε όλη του τη καριέρα. Φέτος για να καταλάβετε έχει σουτάρει 55 τρίποντα σε 7 παιχνίδια (σχεδόν 8 ανά ματς) στη TBL με ποσοστό που ακουμπά το 42%..

Βεβαίως ο Rautins δε θα βρισκόταν σήμερα στη σελίδα μας αν ήταν απλά ένας καλός σουτέρ. Προσωπικά δε θα τον θεωρούσα τόσο καλό fit για τον “Δικέφαλο” αν δεν είχε, πολύ καλά για τέτοιο τύπο παίχτη, playmaking abilities. Αν και το ballhandling του είναι μέτριο (αυτό, που του έβαζε ταβάνι στη προσωπική φάση και τα φυσικά/αθλητικά του μειονεκτήματα δε τον άφησαν να σταθεί στην αμερικανική λίγκα), για αυτό και δε θα παίξει ως full time guard, το court vision του και η ικανότητα του στη πάσα βρίσκονται σε αρκετά καλό επίπεδο. Έχει ένστικτα πάσας και μπορεί να βάλει τη μπάλα στα σωστά σημεία. Ξέρει τον χρόνο. Αυτό του στοιχείο μπορεί να τον κάνει λειτουργικό δίπλα σε γκαρντς που δε ξεχειλίζουν ακριβώς από δημιουργικότητα όπως για παράδειγμα ο Κατσίβελης.. Θα μπορούσε να ήταν εξαιρετικός Pick & roll Wing εφόσον μπορούσε να πάει με τη μπάλα προς τα μέσα και να απειλήσει την άμυνα με τελείωμα. Μεταφράζοντας όλα τα παραπάνω καταλαβαίνετε ότι ο Rautins μπορεί να αποτελέσει σπουδαίο Weak Side Player, μια πραγματική “δύναμη” στην αδύνατη πλευρά. Να προσθέσω, ολοκληρώνοντας τη σύντομη ματιά μας στο πακέτο του αθλητή, ότι πρόκειται για συνεπή αμυντικό. Έχει αμυντική συνείδηση, του αρέσει πολύ να βγαίνει στις γραμμές πάσας (αποκύημα των χρόνων του Syracuse) αν και το footwork του δε τον βοηθά να μείνει μαζί με ταχύτερα, χαμηλά γκαρντς ή τον κορμό για να παλέψει σε miss match στη πίσω γραμμή. Όμως θα δουλέψει για να διατηρήσει τη θέση του και να ελαχιστοποιήσει τα uncontested shots χρησιμοποιώντας τα γρήγορα χέρια του για να μείνει κοντά στη μπάλα.

Ο Rautins έχει ένα συμβόλαιο της τάξεως των 350 χιλιάδων δολαρίων με τη Γκαζιαντέπ και τη φιλοδοξία να παίξει σε μεγαλύτερα κλαμπ, στη βιτρίνα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ (Eurocup, EL). Σουτάρει το ίδιο καλά με τον Λοτζέσκι, πασάρει με ανάλογη αποτελεσματικότητα, όμως δεν έχει την αθλητική ικανότητα και τα πόδια του Αμερικανοβέλγου των ερυθρολεύκων τα οποία σήμερα ανοίγουν πόρτες στο υψηλότερο επίπεδο του μπάσκετ της ηπείρου μας. Νομίζω πως ο Γιούρι Ζντοβτς εφόσον θελήσει, έχει τον τρόπο του να τον πείσει να μετακομίσει στην Ελλάδα, όντας παίχτης που θα φέρει το “δηλητήριο” που λείπει αυτή τη στιγμή από την ΑΕΚ δρώντας με τη παρουσία του ευεργετικά για όλους τους υπόλοιπους εντός παρκέ..

Κίνηση-μυστήριο..(;)

Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό αλλά το συμβόλαιο του Chris Singleton με τη Λοκομοτίβ λήγει αυτές τις τελευταίες ημέρες του χρόνου. Ο Ολυμπιακός λοιπόν παρουσίασε μια δραστηριότητα αναφορικά με τη περίπτωση του, γεγονός που προκαλεί εντύπωση μιας και οι ερυθρόλευκοι έχουν μόλις αποκτήσει τον Σόουν Τζέημς. Ο Ολυμπιακός έδειξε ενδιαφέρον για τους όρους του συμβολαίου του ερχόμενος σε επαφή με μάνατζερ. Από ότι δείχνουν τα πράγματα όμως, ο Singleton θα παραμείνει στο Κρασνοντάρ. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας βλέπει ότι ο Αμερικανός έχει ειδικό βάρος στο ζωγραφιστό και μπορεί να παίξει μαζί με τον Ράντολφ που επέστρεψε πρόσφατα. Το γεγονός μάλιστα ότι μπορεί να απειλήσει από την περιφέρεια, δίνει την ευκαιρία στον Έλληνα κόουτς να τον ταιριάξει σε περισσότερα σχήματα. Η Λοκομοτίβ έχει φιλοδοξίες και θα χρειαστεί ποιοτικό βάθος για να είναι πραγματικά ανταγωνιστική (όπως μέχρι τώρα) σε βάθος χρόνου. Πάντως η κινητικότητα των ερυθρολεύκων μπορεί να μεταφραστεί με διάφορους τρόπους. Σαφώς μια τοπ-ομάδα που σέβεται τον εαυτό της πρέπει πάντα να έχει τα μάτια ανοιχτά και γνώση της αγοράς. Ή μήπως υπάρχει κάτι παραπάνω πίσω από αυτό..;
Τι γίνεται στον Παναθηναϊκό..;

Περιμένουμε πολύ σύντομα εξελίξεις. Το ερώτημα είναι προς τα που θα κινηθεί η ομάδα του  Aλεξάντερ Τζόρτζεβιτς.. Είναι δεδομένο ότι χρειάζεται ενίσχυση. Οτιδήποτε άλλο υποτιμά τη νοημοσύνη του μέσου Έλληνα μπασκετικού. Όχι απαραίτητα οικονομική υπέρβαση (κανείς δε μπορεί να “απαιτεί” κάτι τέτοιο”)  αλλά κάποια ενίσχυση, ειδικά -επαναλαμβάνω για χιλιοστή φορά- με τη μορφή ενέργειας στο αμυντικό κομμάτι στη θέση “4” πίσω από τον Γκιστ, καθώς είναι φανερό ότι υπάρχουν δυνατότητες αρκεί να βελτιωθεί λίγο το ρόστερ. Η πληροφόρηση που έχει η σελίδα είναι ότι ο Τζόρτζεβιτς κοιτάζει δύο γκαρντς που έχει ξεχωρίσει τα οποία μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα στη θέση “1”, χωρίς αυτή να ματώσει οικονομικά. Και οι δύο έχουν εμπειρία από το υψηλότερο ευρωπαϊκό επίπεδο (άλλος μικρότερη, άλλος μεγαλύτερη) και πιθανόν τα ονόματα τους να βγούν σύντομα στα media. Θέλω να πιστεύω ότι οι πράσινοι κοιτάζουν κάτι οικονομικό στη περιφέρεια με το σκεπτικό ότι θα σπαταλήσουν χρήματα και για περαιτέρω ενίσχυση στη Frontcourt. Υπάρχουν οικονομικές περιπτώσεις στην αγορά. Γνωρίζω ότι τη συγκεκριμένη περίοδο είναι δύσκολο να βρεις το απόλυτο (ακόμα και εάν έχει πολλά χρήματα να διαθέσεις) όμως ο Παναθηναϊκός πρέπει να ενισχυθεί ιεραρχώντας τις προτεραιότητες με βάση τις ανάγκες στο παιχνίδι του.

Υ.Γ: Αν επέλεγα -σε επίπεδο Eυρωλίγκας και Eurocup- τις καλύτερες δουλειές προπονητών σε συνάρτηση με ότι είχαν στα χέρια τους για να εργαστούν μέχρι τώρα, πιθανόν να κατέληγα σε δύο Έλληνες. Μπαρτζώκας και Πρίφτης. Πολύ δουλεμένες ομάδες στο αμυντικό κομμάτι, σύνολα που στηρίζονται στη ταχύτητα, τη δύναμη των “ποδιών” τους, την ένταση και τις αμυντικές συνεργασίες  για να επιβληθούν. Ακόμα και με τη second unit (η οποία υστερεί στο αθλητικό κομμάτι) ο Άρης έδειξε στο Φάληρο ότι μπορεί να διατηρήσει την άμυνα του σε ανταγωνιστικό επίπεδο, γεγονός που δείχνει ότι έχει δουλέψει στο συγκεκριμένο κομμάτι. Δύο κόουτς που βασίζονται και στη transition επίθεση (οι ομάδες τους θέλουν δουλειά στο μισό γήπεδο και θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν λίγο παραπάνω playmaking..). Sorry Pedro Martinez.. Αλλά εσύ και ο Στιβ Κερ παίζετε μόνοι σας σε ένα παράλληλο σύμπαν..

Y.Γ1: Περιμένω τις κινήσεις της τελευταίας στιγμής ώστε να μπορούμε να αξιολογήσουμε σε μια πιο ρεαλιστική βάση τους ομίλους του TOP-16. Σύντομα λοιπόν..