Scouting Report: Elliot Williams
Είναι ο Έλιοτ Ουίλιαμς η αμερικανική έκδοση του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς όπως έχει στο μυαλό του ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς; Τι μπορεί να φέρει στο παιχνίδι των πρασίνων; Δυνατά σημεία και αδυναμίες στο Scouting report του Hoopfellas..
Elliot Williams λοιπόν.. Έκπληξη μάλλον. Ο Παναθηναϊκός πήγε σε έναν G/F αντί για ένα Combo Forward που θα έκανε πιο “φυσική” την ομάδα στις ενδιάμεσες θέσεις. Πάμε να σκανάρουμε τον πρώην NBAer που έρχεται στο ΟΑΚΑ και το πως αυτός θα απορροφηθεί στο παιχνίδι των πρασίνων..Μη ξεχνάμε ότι ο Παναθηναϊκός στοχεύει σε μια ακόμα κίνηση στις θέσεις τις frontcourt.
Size/Athleticism
Γεννημένος το 1989 στο Μέμφις του Τενεσί, ο 26χρονος G/F πατάει Ευρώπη για πρώτη φορά στη καριέρα του. Έχει ύψος 1.96μ και ένα στεγνό κορμί στο οποίο διακρίνεις αμέσως τα μακριά του άκρα. Έχει αδύνατο upper body και αυτό μεταφράζεται με διάφορους τρόπους σε κάθε λίγκα που θα κληθεί να παίξει. Αφήνοντας το δεύτερο έτος στο Πανεπιστήμιο (1 χρονιά στο Ντιούκ υπό τον Σιζέφσκι και μια στους Tigers του Μέμφις) χαρακτηριζόταν ως electric athlete. Σήμερα, σχεδόν 6 χρόνια μετά, οι απανωτοί τραυματισμοί τον έχουν προσγειώσει στο έδαφος μειώνοντας σημαντικά τις πτήσεις του (μιλάμε για 48 inch vertical leap). Αξίζει μια ματιά στο ιστορικό τραυματισμών του..
-Μάιος 2010: Tραυματισμός στο δεξί γόνατο σε ένα Pre draft workout στο Σαν Αντόνιο. Αυτό δε φόβισε τους Μπλέηζερς να τον επιλέξουν στο νούμερο 22 του ντραφτ λίγο αργότερα..
-Νοέμβριος 2010: Εξάρθρωση στο δεξί γόνατο.
-Ιανουάριος 2011: Νυστέρι στο αριστερό γόνατο
-Μάρτιος 2012: Εξάρθρωση ώμου, πολύ επίπονη όπως δήλωσε και ο ίδιος.
-Σεπτέμβριος 2012: Aχίλλειος. Ότι σκληρότερο ισχυρίστηκε..
Injury prone. Να’ναι καλά το παιδί. Απλά μια εκτίμηση. Πιστεύω ακράδαντα ότι εάν είχε μείνει στο Ντιούκ (και ίσως μακριά από τόσους τραυματισμούς) σήμερα θα ήταν ένας καλός facilitator στο ΝΒΑ. Αλλά η ζωή τα έφερε αλλιώς..
Scoring/Shooting abilities
Ο Ουίλιαμς είναι ένας παίχτης που χωρίς αμφιβολία έχει ιδιαίτερη επαφή με το καλάθι. Επίσης δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το δαντελένιο παιχνίδι του θα χρειαστεί να διανύσει ένα διάστημα προσαρμογής απέναντι στις σκληρές και physical ευρωπαϊκές άμυνες. Θα χρειαστεί να κάνει ένα adopt σχετικά με το τι αντιμετωπίζει, τι κρατάει και τι αφήνει λίγο πίσω στο ρεπερτόριο του, τι μπορεί και τι όχι σε πρώτη φάση..
Το φυσικό/αθλητικό του πακέτο τον βοηθά σημαντικά στη προσωπική φάση. Έχει καλό πρώτο βήμα και μια ικανότητα να σκοράρει αποτελεσματικά μέσα σε traffic. Αλλάζει “δέρμα” παίζοντας στη base line επιτιθέμενος στο καλάθι με κοψίματα πάνω στη γραμμή όπου εμφανίζεται πιο επιθετικός ενώ με τη μπάλα στα χέρια ψηλά πλέον το παιχνίδι του είναι πιο “πολιτισμένο”. Μετά από τόσους τραυματισμούς δείχνει μια ροπή προς τη περιφερειακή εκτέλεση έχοντας λουστράρει το κομμάτι που στην αρχή της καριέρας του καταγραφόταν ως “αδυναμία” και αναφέρομαι στο midrange game. Χρησιμοποιεί μια σειρά από ντρίμπλες (σταυρωτές, reverse ψηλά) για να βγάλει τον αντίπαλο εκτός ισορροπίας, χαμηλώνει και ξαφνικά σταματάει και εξαμολά το αγαπημένο του pull up jumper. Ακόμα και όταν παίρνει τα picks προσπαθεί να πάει όσο πιο βαθιά γίνεται στη νοητή γραμμή που έχει δημιουργήσει μεταξύ midrange εκτέλεσης και drive, ώστε να σουτάρει στα όρια αυτής. Εκεί βρίσκονται τα καλά του σημεία. Χρησιμοποιεί αρκετά καλά τις προσποιήσεις. Παρατήρησα ότι τη τελευταία διετία προσπαθεί να δουλέψει το δεξί του χέρι. Μέχρι πρότινος ο κύριος στόχος του αντίπαλου αμυντικού ήταν να του στερήσει τον αριστερό διάδρομο δίνοντας του δεξιά ντρίμπλα. Όταν μπει αριστερά είναι πολύ δυνατός και θα παρατηρήσετε ότι τα τελειώματα του προς τα μέσα από την αριστερή πλευρά είναι πολύ πιο αποτελεσματικά. Η άμυνα που θα τον στείλει με συνέπεια δεξιά πάντως έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα απέναντι του. Στην 1-3-1 του κόουτς Τζόρτζεβιτς θα παίξει στη γωνία της base line (εκεί που παίζει τώρα ο Γιάνκοβιτς) και οι αποφάσεις του θα επηρεάσουν το συνολικό του performance. Σουτάρει καλύτερα μετά από ντρίμπλα παρά με τα πόδια στημένα. Θα χρειαστεί να το βελτιώσει αυτό γιατί οι καλές ευκαιρίες για spot εκτέλεση δίπλα σε γκαρντς όπως οι Καλάθης-Διαμαντίδης θα είναι πολλές και δε θα μπορεί πάντα να βάλει τη μπάλα στο παρκέ και να εκτελέσει μετά από δύο ντρίμπλες τραβώντας το κορμί του πίσω (signature move). Του αρέσει να παίζει γύρω από τα σκριν. Χρησιμοποιεί μια in and up κίνηση και βάζει τη μπάλα στο παρκέ πριν εκτελέσει. Έχει το μήκος να τελειώσει γύρω από το καλάθι πηγαίνοντας ανάποδα (μερικές φορές με finger roll lay ups). Επίσης ενστικτωδώς δουλεύει το backcutting απέναντι σε αμυντικούς που θα τον παίξουν “άρνηση”, κόβοντας στο καλάθι (πάλι κυρίως από την αριστερή πλευρά). Καλός ballhandler.
Passing abilities
Ένα από τα καλύτερα κομμάτια του παιχνιδιού του Ουίλιαμς είναι ικανότητα του να πασάρει λειτουργώντας είτε ως ball mover που διευκολύνει τη κυκλοφορία της μπάλας είτε ως δημιουργός. Εκτιμώ ότι είναι το χαρακτηριστικό που ανεβάζει το status του σαν αξία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Έτσι μετά τον Φελντέιν, ο Τζόρτζεβιτς πηγαίνει ξανά σε έναν γκαρντ με μεγάλα χέρια και ικανότητα να σουτάρει και να δημιουργήσει. Μου αρέσουν οι πλάγιοι με playmaking τύπου Blake Schilb ή Joe Ingles. Το ίδιο και στον κόουτς των Jazz, Quin Snyder (από τους προπονητές που εκτιμώ πολύ στο ΝΒΑ) ο οποίος μετά την επιτυχία με τον Αυστραλό έδωσε μια ευκαιρία στον Ουίλιαμς. Ο Παναθηναϊκός διευρύνει με αυτών τις πηγές δημιουργίας του. Αυτή η ικανότητα του 26χρονου G/F θα τον βοηθήσει να διαβάσει καλύτερα στην αδύνατη πλευρά και σε καταστάσεις close out επίθεσης. Σε ένα σύνολο και ένα επιθετικό πλαίσιο στο οποίο θα χρειαστεί να παίξει αρκετά μακριά από τη μπάλα, θα εκτιμηθεί η ικανότητα του για instant επίθεση στήνοντας pick σε οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου, πασάροντας σε πρώτο χρόνο (στο.. σιγανό) στο ρολάρισμα με το χαρακτηριστικό του “σκαμπιλάκι” στη μπάλα ή με πάσα πάνω από το κεφάλι μετά από μια προωθητική ντρίμπλα σε Pop out καταστάσεις. Στον Παναθηναϊκό θα τον βοηθήσει (σίγουρα στην αρχή) να γίνει πιο passive στο παιχνίδι του έστω να αφήσει το παιχνίδι να έρθει σε αυτόν μπαίνοντας στην επίθεση μέσα από συνεργασίες με τους συμπαίχτες του σε ένα σύνολο που έχει μάθει να δουλεύει έτσι. Drive & Kick καταστάσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη αν και συνήθως όταν περνάει προς τα μέσα κοιτάζει καλάθι. Οι περισσότερες από τις τελικές του άλλωστε προέρχονται από δημιουργία πίσω από τα 5 μέτρα..
Defense
Αμυντικά θα πρέπει να ειπωθούν κάποιες αλήθειες σχετικά με το τι ισχύει πραγματικά τώρα και όχι πριν 5.5 χρόνια όταν ο Ουίλιαμς άφηνε το Μέμφις για να ανοίξει τη πόρτα του ΝΒΑ. Ο 26χρονος Swingman έχει όλα τα εργαλεία για να παίξει καλή άμυνα. Όμως η επιρροή των τραυματισμών σε πνευματικό και σωματικό επίπεδο αλλά και η μακρά παραμονή του στη D-League έχουν γράψει στο αμυντικό του παιχνίδι και στον Παναθηναϊκό θα χρειαστούν να δουλέψουν μαζί με τον παίχτη. Ο Ουίλιαμς ουσιαστικά δεν έχει παίξει άμυνα τα τελευταία δύο χρόνια. Το effort του στα μετόπισθεν στην αναπτυξιακή λίγκα είναι ανύπαρκτο και όσο και αν φαίνεται ..ευρωπαϊκά περίεργο δεν είναι για έναν παίχτη με το στυλ και το ιστορικό τραυματισμών του. Ενώ το πακέτο του και οι εικόνες του παρελθόντος φωνάζουν για τις προδιαγραφές του η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Ο χρόνος του στο Lane Agility πλέον (συγκεκριμένο drill όπου στη περίμετρο του ζωγραφιστού τεστάρεις την ταχύτητα σε μπροστά, πίσω και πλάγια βήματα) είναι αγνώριστος ενώ ο αδύνατος κορμός του δε τον βοηθά καθώς πιο δυνατοί ή ψηλοί παίχτες θα παίξουν “πάνω του” στη πίσω γραμμή άμυνας. Είναι εξαιρετικός, αλλά όχι fundamental, rebounder. Ειλικρινά δε θυμάμαι πότε έκανε το τελευταίο του box out (..) όμως τα μακρά άκρα του και η αίσθηση του ριμπάουντ τον βοηθούν να μαζέψει μπάλες. Είναι σημαντικό λοιπόν ότι ο Παναθηναϊκός εντάσσει στο ρόστερ του έναν ακόμα περιφερειακό με μεγάλο Wingspan και ικανότητα στο ριμπάουντ (rebounding guard). Ο Σάλε φαίνεται ότι αρέσκεται σε τέτοιους.. Προσωπικά μου αρέσουν επίσης (αλλά αυτό μικρή σημασία έχει).
Ενώ στην άμυνα πάνω στη μπάλα ο Ουίλιαμς δεν είναι κακός (το αντίθετο, μάλιστα εκτιμώ ότι έχει αρκετά καλές προδιαγραφές αν και θα τον προβληματίσουν οι πολύ aggressive penetrators) το πρόβλημα του αμυνόμενος μακριά από αυτήν είναι σημαντικό. Εδώ θα χρειαστεί δουλειά γιατί σε συνδυασμό με το soft frame του τον βλέπω να φορτώνεται γρήγορα με φάουλς απέναντι σε περπατημένους γάτους “πλάγιους” με εμπειρία στα ευρωπαϊκά γήπεδα ή να γίνεται “σημάδι” σε close out επίθεση. Αντίθετα στα θετικά εντάσσεται η ικανότητα του να ακολουθήσει στη τελική προσπάθεια και να μην επιτρέψει uncontested shots, κομμάτι στο οποίο πάλι τον βοηθούν τα άνω άκρα του ώστε να καλύψει χρόνο και απόσταση που έχει απολέσει στα πόδια και να φτάσει στο να αμυνθεί στη μπάλα και τη τελική προσπάθεια. Θα τον δούμε επίσης συχνά να ρισκάρει τη θέση του για να μπει στις γραμμές πάσας του αντιπάλου κάτι που νομίζω ότι πρέπει να κοντρολάρει πλέον με βάση τον τρόπο που αμύνεται φέτος ο Παναθηναϊκός (και με το δεδομένο ότι η ομάδα στις περισσότερες lineups αδυνατεί να αμυνθεί σε καταστάσεις μισού γηπέδου με παίχτη λιγότερο). Το κλειδί για τη συμπεριφορά του Ουίλιαμς στα μετόπισθεν θα είναι το effort που θα καταβάλλει και το πόσο επιθετικός θα είναι. Πρέπει να θυμηθεί την άμυνα και πάλι και να μη πάρει στις βαλίτσες του το εύθραυστο προφίλ που κουβαλάει τη τελευταία διετία..
Χαρακτήρας
Credit. Παιδί με ποιότητα, θα το βγάλει αμέσως στα αποδυτήρια. Η ιστορία με την φυγή του από το Ντιούκ (λόγω της άρρωστης μητέρας στην οποία ήθελε να βρίσκεται κοντά) και την επιστροφή στο Μέμφις συγκίνησε πολύ κόσμο. Δεν αφήνεις εύκολα το Χάρβαρντ του μπάσκετ.. Αγωνιστικός τύπος με υπομονή. Έχει γυρίσει από πολλούς τραυματισμούς σε νεαρή ηλικία. Πρέπει να βοηθηθεί από το προπονητικό τιμ. Τέτοια παιδιά που κάνουν το πρώτο βήμα με αυτό το υπόβαθρο στη καριέρα τους χρειάζονται βοήθεια για να αποδώσουν.
Εν τέλει..
Θα σας περιγράψω αυτό που σκέφτηκα μόλις άκουσα το όνομα του Έλιοτ Ουίλιαμς για τον Παναθηναϊκό.. Το παιδί είναι ένας καλός παίχτης με προσόντα και καλές προδιαγραφές για το “από εδώ” παιχνίδι που καλείται να πέσει στα βαθιά άμεσα. Το μπάσκετ όμως και η στελέχωση μιας ομάδας είναι σαν μια μαθηματική ακολουθία. Παίζει τεράστιο ρόλο η διάταξη των αντικειμένων και η ..συνέχεια. Και στις κινήσεις του Παναθηναϊκού αυτή τη περίοδο δεν υπάρχει ίχνος ακολουθίας.. Σας είχα πει πως ο Τζόρτζεβιτς ψάχνει “κάθετο” παίχτη. Κάθε κίνηση όμως έχει άμεση σύνδεση με την επόμενη. Αν όντως είχες στο πλάνο από την αρχή την απόκτηση του Έλιοτ Ουίλιαμς (ή κάποιου παίχτη με αυτά τα χαρακτηριστικά) έπρεπε αντί του Χέηνς να πας σε PG κόουτς. Το να δούμε αλά Lega A τον Μαρκίζ Χέηνς στο “1” δε νομίζω ότι θα λειτουργήσει, σε μόνιμη τουλάχιστον βάση σε αυτό το επίπεδο. Ο Ουίλιαμς θα παίξει στις δύο θέσεις των “πλαγίων (SG/SF) κυρίως εκτιμώ στο “3” όπου θα λειτουργούσε καλύτερα δίπλα σε δύο playmakers με αμυντική ικανότητα. Όμως δεν είναι το μεγάλο κορμί για τη θέση του SF (αντίθετα μπορεί να λειτουργήσει με το μήκος του ως Big guard στο “2”) που θα σου δώσει τη δυνατότητα να χαμηλώσεις στη θέση “5” αντικαθιστώντας ιδανικά τον Κούζμιτς με έναν πιο κοντό και γρήγορο ψηλό. Αυτό εννοώ “ακολουθία κινήσεων”.. Ο Τζόρτζεβιτς μπερδεύτηκε βλέποντας στο πρόσωπο του μια αμερικανική έκδοση του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι και πολύ φοβάμαι ότι θα καταφέρει να μπερδέψει και τουλάχιστον έναν εκ των δύο καινούργιων Αμερικανών της ομάδας μειώνοντας τα λεπτά του σε αναζήτηση πιο λειτουργικών σχημάτων. Ίσως έπαιξε ρόλο το ότι είχε να διαχειριστεί και το ότι αφήνει πίσω τον Παππά πλέον, όμως η γνώμη μου είναι ότι με τον Χέηνς θα ήταν καλυμμένος εκεί και απλά έπρεπε να προσθέσει αμυντικό versality και mobility στις τρεις υπόλοιπες θέσεις (SF/PF/C) με έναν ή δύο παίχτες. Τώρα πρέπει να χρησιμοποιήσει με κάποιο τρόπο την διαφορετικό τύπου ενέργεια που φέρνουν στο τραπέζι οι δύο νέοι ξένοι παίχτες του έχοντας στο νου όμως ότι δεν είναι παιδιά που ξεκινούν το παιχνίδι τους από την άμυνα. Τουλάχιστον έχει μια πρώτη ύλη (σε επίπεδο ενέργειας) και καλείται να τη μεταποιήσει σε καύσιμο ώστε να δώσει ώθηση στην ομάδα του. Περιμένω ειλικρινά με ενδιαφέρον να δω πως θα το κάνει..
